Geachte heer,
Hier de rapporten "Overleven in de medische letselschadepraktijk" en hoe de betreffende verzekeraars (VVAA, Medirisk en CentraMed) zich onbeschoft en keihard opstellen jegens een slachtoffer, waarbij haar medisch adviseurs mijns inziens niet meer de titel van doctor verdienen. Deze rapporten uit april 2008 van de Nationale Ombudsman zijn aan de Overheid aangeboden. Kennelijk daar in een lade opgeborgen, zoals het zo vaak gaat bij de Overheid.
Wellicht een volgend item na ons PX10 avontuur, waarbij u waarschijnlijk via mij bij meerdere letselschadekantoren bevestigd kunt krijgen dat de medische aansprakelijkheidsverzekeraars in feite als "gajus" wordt aangemerkt.
Het ergste vind ik wel dat men na jarenlang traineren (terwijl de fout van de dokter overduidelijk is) via haar beruchte advocatenkantoor KBS in Utrecht aanstuurt op een zogeheten Voorlopig Deskundigenbericht bij de Rechtbank. Men stelt dan aan de Rechtbank voor dat een zekere (vanzelfsprekend een altijd de verzekeraar goed bevriende) specialist zich over de zaak uitlaat. In feite is dit een gewone rechtsgang waarbij partijen dienen te verschijnen en in elk stadium uitvoerige "producties leveren. "Pakken papier! Dit duurt gemiddeld anderhalf jaar (veelal wordt tussentijds uitstel aangevraagd = tijdrekken) waarna de verzekeraar bij de Rechtbank aandringt op weer een Voorlopig Deskundigen (aanvullend) onderzoek. Dan gaan we weer een traject in van jaren en wordt het steeds onoverzichtelijker. Wat daarbij triest is dat de Rechter in zijn totale onwetendheid denkt dat elke doctor toch onafhankelijk maar bovenal objectief is. Binnen de letselschadewereld circuleren er witte en zwarte lijsten van doctoren die wel of niet het slachtoffer mogen keuren. Een keuring (medische expertise) levert voor de betreffende doctor circa 3.000 euro op. Daarvoor hoeft deze keurend doctor slechts het medisch dossier te bestuderen, een half uurtje met het slachtoffer te praten en een rapport op te maken (veelal standaard in de pc aanwezig!). Als dit rapport goed valt bij de aansprakelijke verzekeraar laat het zich raden dat deze specialist snel weer een opdracht tot een keuring krijgt in een andere zaak. Deze lucratieve miljoenenmarkt voor keurend specialisten is een prachtige aanvulling op hun toch zo lage inkomen!
Niet alleen het tijdsaspect bij veelal geïnvalideerde mensen speelt een rol, de verzekeraar jaagt het slachtoffer op kosten die immers zich ook moet laten bijstaan door een advocaat. Een dergelijke procedure in eerste aanleg kost gemiddeld 10.000 tot 15.000 euro en de vele mensen die niet onder een toevoeging op grond van de WROM vallen, hebben dit geld eenvoudig weg niet.Omdat deze kosten vallen onder een specifieke wettelijke bepaling (Wetboek voor Rechtsvordering) worden deze kosten niet vergoed door de aansprakelijke verzekeraar die toch immers niet alleen aansprakelijk is maar ook deze kosten heeft opgeroepen. De rechter bepaalt veelal dat partijen hun eigen kosten dragen of wijst een bedrag op basis van een puntensysteem toe van enkele honderden euro's.
Er zijn advocatenkantoren die hun niet vermogende cliënten voorstellen een tweede hypotheek op hun huis te nemen (Beer Advocaten). Onvoorstelbaar als men bedenkt dat het slachtoffer niet om een medische fout heeft gevraagd en al helemaal niet om financiële schade en daarboven zich in de schulden moet steken.
De afloop van de zaak is dan ook veelal voorspelbaar: met een schamel bedrag met veel verdriet (en vernedering!) vertrekt het slachtoffer tussentijds uit de zaak. In plaats van te gaan voor een schadezaak van enkele honderduizenden euro's (levenslange inkomensderving, carrièreschade, pensioenschade, smartengeld etc.) neemt deze genoegen met kruimels. Kapot en uitgeprocedeerd!
Ik ben van mening dat op politiek nivo voor medische aansprakelijkheidszaken er wetgeving moet komen die dit soort alledaagse praktijken voorkomt.
Er bestaat voor de Letselschadebranche een door de Universiteit Tilburg ontwikkelde "Gedragscode Letselschade ("zie ook onze website onder "downloads") die bepaalde spelregels bij de behandeling van letselschadezaken vastlegt en sinds haar inwerkingtreding met instemming van de Overheid etc. uitstekend werkt tussen verzekeraars en letselschadekantoren.
Ook zijn er dwingende regels opgesteld door het Verbond Van Verzekeraars (Bedrijfsregeling nr. 15) die uitstekend werken in de letselschaderegeling en hun vruchten afwerpen.
Aansluitend nog de regels/voorschriften van het Nationaal Platform Personenschade, thans de Letselschaderaad geheten, waar niet onbekende personen, deel in nemen. Ook dit werkt goed in de letselschadepraktijk.
Medische aansprakelijkheidsverzekeraars verklaren arrogant zich niet te conformeren aan al deze voor de letselschaderegling geldende convenanten:" Wij voeren ons eigen beleid!"
30.000 medische geregistreerde (!!) medische fouten per jaar, 3.000 verwijtbare doden! Ziekenhuizen houden daarnaast veel medische blunders onder de pet alhoewel er een wettelijke verplichting bestaat elk ongeval in het ziekenhuis te melden bij de Inspecteur Volksgezondheid (niet dus). Verzekeraars geven geen cijfers af hoeveel nieuwe medische zaken ze jaarlijks in behandeling nemen (alhoewel recent mij ad hoc een bericht bereikte dat het gaat om 5.500 medische aansprakelijkheidszaken per jaar bij medisch aansprakelijkheidsverzekeraar VVAA).
Ik kan u zeggen dat de schaderegeling bij deze verzekeraars (VVAA, CentraMed en Medirisk) spreekwoordelijk een hel is voor het slachtoffer dat levenslang allereerst wordt geraakt door de fout van de doctor, maar daarna de jarenlange vernedering moet ondergaan van deze verzekeraars die alles ontkennen en er flink op los suggeren dat als vernederend kan worden gekwalificeerd jegens het slachtoffer. Niet onbelangrijk daarin is voorts de rol van de letselschadeburo's (bijvoorbeeld Schaderegelingburo Van Dijk) die voor deze verzekeraars werken: berucht in de letselschade!
Zo langzamerhand gaat zich een kordon sanitair vormen op initiatief van meerdere letselschadekantoren jegens VVAA, Medirisk en CentraMed. Praten heeft geen zin meer, overleggen hoe verder te gaan in een bepaalde zaak ook niet, gewoon direct naar de specialist en dan vervolgens procederen in plaats van de jarenlange vertraging van deze verzekeraars vast te stellen!
In de betreffende polisvoorwaarden van deze verzekeraars is voorts opgenomen dat de specialist zich jegens de patiënt niet mag uitlaten of hij een medische fout heeft gemaakt (excuses maken mag dus ook niet, dat wordt uitgelegd als een erkenning van schuld) omdat er anders door VVAA, Medirisk of CentraMed geen dekking wordt verleend en de specialist/ziekenhuis uit eigen middelen de letselschadeclaim aan het slachtoffer mag betalen.
Het Medisch Tuchtcollege (een mogelijkheid om een klacht in te dienen over de specialist) wordt door velen het Medisch Kluchtcollege genoemd. Desgevraagd ga ik daar verder op in. Wel is het verstandig die weg niet te volgen (meer dan 70% van de klachten wordt afgewezen) maar direct naar de civiele rechter te gaan. Daar zijn er meer (onafhankelijke waarborgen voor het slachtoffer!
Ik hoor wel een keer van u of uw interesse naar dit item uitgaat. Persoonlijk zal ik mij gaan inzetten om serieuze aandacht voor dit onderwerp te krijgen. Recent heeft de politiek al iets gemeld, maar duidelijk werd alras dat men echt niet weet wat er speelt. Zoals zo vaak bij de Overheid!
Met vriendelijke groet,
Jan de Bruin
Letselschade Haaglanden
