Raad van Toezicht
Postbus 84093
2508 AB Den Haag
T.a.v. mr. L.M. Bruins, deken
Den Haag, 10 juni 2007
Ons kenmerk: JB RB 991102/839PS -
Uw kenmerk 52641
Geachte heer/mevrouw,
In mijn bezit kwam uw reactie bij geschrift van 12 juni 2007 dat middels een begeleidend schrijven van uw Orde per 20 juni 2007 werd verstuurd en op 22 juni werd ontvangen! Daarin meldt u het volgende:
“U gaf aan dat Mr. S naar uw oordeel thuis was in het arbeidsrecht maar niet op het gebied van letselschadezaken en evenmin op de hoogte was van een aantal geschreven en ongeschreven regels en convenanten die van toepassing zijn bij de behandeling van letselschadezaken. U was van oordeel dat Mr. S, nu deze in uw ogen niet over de benodigde kennis op het gebied van het letselschaderecht beschikte, zich niet op dit rechtsgebied zou moeten begeven. U gaf aan dat de zaak van uw cliënte door het optreden van Mr. S gestagneerd was en dat zij daardoor onnodig veel kosten van rechts-bijstand heeft moeten maken. U vindt dat Mr. S aldus niet heeft gehandeld zoals een behoorlijk advocaat betaamt”.
Deze korte samenvatting is een juiste weergave van het door mij ingestelde bezwaarschrift.
Ik vind evenwel uw verdere beschouwing en daaraan verbonden conclusies (ruime mate van vrijheid om te handelen als advocaat) niet acceptabel. U gaat voorts niet in op mijn klacht dat Mr. S een niet professionele medisch adviseur inschakelt door gebruik te maken van een arbo-arts.
Het gaat in casu niet om de ruime vrijheid van het optreden van advocaat maar om het vereiste specialisme ter handhaving van een hoge rechtsplegingskwaliteit wanneer hij/zij zich op een bepaald rechtsgebied begeeft en/of bezighoudt. In dat opzicht komt u derhalve niet toe aan mijn ingediende klacht.
Zo heeft een advocaat die zich begeeft op het gebied van het arbeidsrecht geen of nauwelijks binding en ervaring met het terrein van het letselschadevergoedingsrecht. Om deze reden mogen advocaten die zich uitsluitend bezighouden met letselschade, na het volgen van diverse opleidingen, zich na enige aantoonbare bekwaamheid (enkele jaren full time in de letselschade werkzaam) en het afleggen van examens, eerst LSA-advocaat noemen, ofwel gespecialiseerd in de letselschaderegeling. Advocaten die dan ook in Nederland hetzij voor verzekeraars hetzij voor slachtoffers in letselschadezaken optreden dienen dan ook het keurmerk van LSA-advocaat te hebben.
Dit betreft de formele kant aan deze zaak zoals door mij is aangekaart.
Wat de inhoudelijke kant van deze zaak betreft stoor ik mij aan het optreden van Mr. S.
Genoemde advocaat kent de diverse geschreven convenanten, diverse afspraken tussen verzekeraars en belangenbehartigers, de regels van de NPP, de Gedragscode Letselschade van de Universteit van Tilburg en nog zoveel meer niet. Tot op heden is op geen enkele wijze door deze advocaat blijk gegeven van een deskundig optreden. Integendeel, het brevet van onvermogen wordt steeds gepresenteerd door korte briefjes waarin dammen worden opgeworpen onder het steeds maar roepen dat zijn cliënte de kosten van onderzoek niet betaald. Het niet willen meebetalen aan het inwinnen van medische informatie (verzekeraars vergoeden dat los van de schuldvraag voor 100%) maar deze wel te willen inzien tegen een vergoeding van € 0,10 per kopie doet mij afvragen op welk “zot” tijdstip dit verwerpelijk standpunt is bedacht.
Het beschamend optreden van zijn cliënte (werkgever Oxfam Novib) door geen verzekering te hebben afgesloten voor beroepsaansprakelijkheid bij RSI mag nog niet eens versterkt worden door een op het letselschade-terrein ondeskundig opererende advocaat.
Het niet verzekeren van risico’s die werknemers kunnen oplopen wordt door hogere rechtscolleges hoog opgenomen. Zie arrest Hof Den Haag d.d. 26 januari 2007, LJN AZ8884. Er werd in deze kwestie geen werkgeversaansprakelijkheid aangenomen terzake een dienstongeval met dwarsleasie tot gevolg: wel werd de werkgever tot volledige schadevergoeding jegens de werknemer veroordeeld, omdat de werkgever had verzuimd een adequate verzekering af te sluiten die bij letselschade van de werknemer in de uitoefening van zijn functie tot uitkering komt.
Het kost mij weinig moeite dit arrest door te trekken naar deze casus.
Alsof het vorenomschreven nog niet genoeg ellende voor cliënte oplevert, maakt Mr. S in deze zaak geen gebruik van een professionele medisch adviseur, maar een Arbo-Arts die geen lid is van het GAV: Een beroeps-vereniging waarbij medisch adviseurs zijn aangesloten en die zich fulltime bezighouden met het beoordelen van letselschade (het medisch causaal verband) en daarnaast de jurisprudentie op het gebied van juridische- en medische medische causaliteit bij letselschade nauwlettend volgen. Jaarlijks dient men vele studies en cursussen op dit terrein te blijven volgen en verkrijgt men voorts de titel van medisch adviseur/registerarts.Wederom een keurmerk bij letselschade.
Mijn medisch adviseur heeft het volledig medisch en Arbo-dossier bestudeerd en daarover een zeer uitvoerig en gemotiveerd rapport uitgebracht. Zijn conclusie: de werkplek van cliënte, voornamelijk beeldschermwerk, voldeed niet aan de eisen die men daaraan mocht stellen (hetgeen zelfs door de Arbo-dienst werd toegegeven) en dient verantwoordelijk te worden gehouden voor de klachten van mijn cliente. Mijn medisch adviseur legt gemotiveerd en zeer duidelijk een direct causaal verband tussen enerzijds de werkplek en anderzijds de medische klachten (RSI) van cliënte.
Ik verwijs naar het arrest van de Hoge Raad d.d. 2 juni 2006 LJN AW6167 dat mr. Schutte kennelijk is ontgaan respectievelijk hij verzuimde zich te verdiepen in deze casus naast uitvoerig overleg met een deskundig medisch adviseur te hebben gehad. Wederom irritatie.
Een deskundig medisch adviseur kent doorgaans alle specialisten op hun specifieke terreinen op het gebied van de letselschade die onafhankelijke medische keuringen kunnen verrichten bij slachtoffers.
In deze kwestie heeft mijn medisch adviseur een revalidatie-arts voorgesteld die zowel binnen de rechterlijke macht als de letselschadewereld bekend staat als een autoriteit op het gebied van RSI keuringen respectievelijk aansprakelijkheidsbeoordelingen.
De reactie van Mr. S (die kennelijk niet eens zijn eigen medisch adviseur raadpleegde gezien zijn uitlatingen) is in dit verband veelzeggend! Hij vraagt zich af waarom een revalidatie-arts een RSI keuring moet verrichtten en eindigt zoals zo vaak met de opmerking dat zijn cliënte de hieraan verbonden kosten niet zal betalen. Het zoveelste brevet van onvermogen!
In geen enkel opzicht is het optreden van mr. Schutte constructief en deskundig te noemen en dien ik hem keer op keer uit een te zetten hoe het werkelijk in de deze branche werkt.
Inmiddels zijn we twee jaar verder en de enige bijdrage van Mr. S is het opwerpen van dammen en wel op een terrein waar hij terzake niet deskundig is. Dit brengt onnodig hoge kosten van rechtsbijstand met zich mede en uw opmerking dat cliënte dan maar naar de rechter moet, gaat voorbij aan mijn inhoudelijke klacht, namelijk dat ik verweer wens van een deskundig persoon en cliënte er in geen enkel opzicht mee gebaat is met het optreden van iemand die daar regelmatig spreekwoordelijk de plank mis slaat. Kwaliteit van rechtspleging komt hiermede in gevaar en staat ver boven uw opvatting dat een advocaat een ruime mate van vrijheid heeft om te handelen. Dat laatste wordt niet ontkend maar houdt alleen stand op het terrein waarbinnen een advocaat gespecialiseerd is.
Ik zie dan ook gaarne dat u deze zaak voorlegt aan de Raad van Discipline, het tuchtrechtelijk college, nu ik mij niet kan verenigen met uw uitspraak. Het gaat mij immers om het enkele principe dat een advocaat gespecialiseerd in het arbeidsrecht zich niet behoort te begeven op het terrein van de letselschade waar hij geen of nauwelijks ervaring heeft. Wie vanwege hartklachten door een huisarts wordt doorverwezen naar een cardioloog voor specialistische behandeling verwacht immers niet op het spreekuur te komen van een KNO-arts.
Tot slot wordt dezerzijds nog opgemerkt dat een aantal LSA advocaten + LSA docenten mijn mening vervat in bovenstaand betoog volledig deelt.
Gezien de omstandigheid dat uw geschrift van 12 juni 2007 eerst ten kantore alhier op 22 juni 2007 arriveerde (tijdens mijn vakantie) veronderstel ik tijdig te zijn met het instellen van beroep.
Gezien het principiële karakter van deze zaak wordt deze brief ook op ons “forum “ geplaatst.
Met vriendelijke groet,
Johannes de Bruin
Directeur Letselschadebureau Haaglanden BV
Bericht gewijzigd door: jan, op: 2007/07/10 14:59
Bericht gewijzigd door: jan, op: 2007/09/13 14:32
